top of page

Langzamer leven? Wie? De kinderen? Of ik?

Ik ben er de afgelopen jaren al best wel goed in geworden, of in elk geval beter in geworden om mijn agenda vrij leeg te houden. Ik doe het daar goed op: lege agenda’s. Terloops bekijken waar ik en mijn gezin zin in hebben en waar we behoefte aan hebben.

We doen het daar allemaal goed op, het geeft ons lucht en ruimte om bij te komen, maar ook activiteiten te kiezen die ons echt de juiste energie geven wat we nodig hebben.

Zo zag onze voorjaarsvakantie er dan ook uit: weinig gepland: doen waar we behoefte aan hadden. Een week om even bij te komen.. bij te slapen, tijd voor wat uitjes of gewoon tijd thuis. Voor de kinderen tijd om thuis rustig al het speelgoed weer eens goed te bekijken of omdat het zo mooi weer was: lekker eindeloos in de zandbak spelen..


Voor mij is thuis vakantie vieren fijn om even je niet aan tijdsplanning te ‘moeten’ houden en er is ruimte om voor jezelf of als gezin leuke dingen te doen. Vaak is er dan ook ruimte om ‘moet dingen’ te doen. Klusjes, opruimen, je kent het wel: dat soort dingen. Het voelt goed om voor al die dingen meer tijd te hebben en ze relaxed op te kunnen pakken en af te ronden.


Dus zoals ik dat zei, die trant van lege agenda’s, die manier van langzaam leven dat gaat goed!


Toch betrapte ik mijzelf in de vakantie nog wel op iets anders. Op het zinnetje in de trant van: “kom we gaan door”, de kinderen hadden al even bij de vissen (bij de Intratuin) gekeken en ik vond het op dat moment wel lang genoeg, terwijl hun er nog oog voor hadden en ik met mijn gedachte alweer ergens anders.. Jammer zeg, die druk.. of onrust inwendig bij mij.


En ik weet.. die zinnen komen in een werkweek soms nog wel meer aan de orde: “kom we gaan door”, “Nee, er is maar tijd voor 1 boekje”, “Schiet op, het is alweer bijna tijd om naar school te gaan”.


Daar heb ik voor mijzelf nog winst te behalen. Want die 2 jongens die spiegelen mij natuurlijk als een ‘gek’. Als ik m’n kinderen ‘langzaam wil laten leven’ heb ik daarin nog wat te doen en echt weer wat te leren van mijn kinderen. Want bij hun zit het er van nature natuurlijk helemaal in om in het moment te leven.


En dat stukje daar mag ik de komende tijd wel weer wat meer alert op zijn: Langzaam de tijd nemen, voor alles, met aandacht, geduld en oog voor detail: zoals alle kinderen dat zo goed kunnen!




21 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


© 2022 by Simone ten Dam 

bottom of page