top of page

Mijn opgroeiende kinderen zetten mij aan het denken: over de Bijbel. Wat wil ik ze meegeven?

Als kind ben ik met mijn ouders wel regelmatig naar de kerk geweest. Niet wekelijks (denk ik), maar bij de zondagschool leerde ik de Bijbelverhalen en kwam ik dus best wel regelmatig in de kerk. Als puber is het verwaterd. Eventjes ging ik nog wel getrouw naar de Jeugdkerk, maar toen er op een gegeven moment haast niemand meer naar toe ging en ik zelf ook geen behoefte had aan de traditionele manier hoe ze het toen aanpakten, haakte ik af en werd het ook geen gemis.

Ook nu de afgelopen tijd, heb ik niet zozeer de behoefte gehad om naar de kerk te gaan. Al merk ik wel, nu mijn kinderen iets ouder worden (5 en 2) dat mijn gedachten over de kerk/het geloof veranderen. Mijn gevoel zegt dat ik het waardevol vind, dat ze ook zo nu en dan in de kerk komen en dat ze kennis hebben van de Bijbelverhalen (als we langs de kerk wandelen, dan wil mijn zoontje er ook altijd graag in kijken).

Nu hebben we ondertussen wel een Kinderbijbel en daar lezen we ook wel eens uit, en zo leert hij de verhalen kennen, maar mijn gevoel neigt er naar dat zo nu en dan (met natuurlijk een groepje kindjes) een kerkbezoek veel meer waarde heeft. Een fijne, veilige groep kinderen waarmee je samen in de kerk komt en aan de hand van verhalen , vooral ook met je eigen persoonlijke ontwikkeling bezig bent.


Eén van de belangrijkste boodschappen uit de Bijbel is: iedereen is anders, is mooi zoals hij/zij is: geloof in jezelf. Ik vind de kerk een hele mooie plek waar kinderen dat kunnen blijven oefenen: het geloof in zichzelf. Dit doen ze ook door samen een keer een liedje te zingen, een kaarsje aan te steken of een toneelstukje te doen.

En natuurlijk kunnen ze dit op school leren, of bij andere verenigingen, maar ik vind het waardevol om spelenderwijs in samenhang met verhalen uit de Bijbel in de kerk te doen. Het draagt bij aan hun algemene ontwikkeling, zodat ze weten waarom er bepaalde feestdagen zijn en waarom we dan dus vrij zijn.


En ik zal heel eerlijk zijn, ondanks dat ik die wens voor mijn kinderen heb, weet ik zelf niet of ik wel of niet geloof. Want is God een hij of een zij? En zo zijn er wel meer vragen. Maar weet ik wel dat er voor ons allemaal wel wijze lessen in de Bijbelverhalen zitten en dat de kerk een mooie plek is om even stil te staan bij jezelf en de wereld. En ook echt bij de wereld, het is zo’n plek (en of je nu wel of niet gelooft, dat God daar de schepper van is), we zijn er wel te gast, en hebben we allemaal nog wel door hoe mooi het is? Neem je er de tijd voor om in alle rust naar te kijken?

Dat groepje kinderen is er al jaren niet meer. Niet in de Johanneskerk in Diepenheim.. Maar het kan wel weer komen.. Niet wekelijks, maar periodiek, tijdens passende momenten. Als ouders zijn wij het voorbeeld voor onze kinderen, ze spiegelen ons continue. Dus daar starten we mee. Met de ouders..

Wil je meer weten? Ik houd a.s. zondag 18 september de ‘Preek van de Leek’ om 10.00 uur. Je bent welkom en je hoeft niets te zijn, niet gelovig, gewoon nieuwsgierig dat mag😉.. Je bent meer dan welkom!


A.s. zondag 18 september, Johanneskerk in Diepenheim om 10.00 uur.




20 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comentários


© 2022 by Simone ten Dam 

bottom of page